یکی از شایع ترین آلرژیهای غذایی در دوران نوزادی حساسیت به شیر گاو مصرفی توسط مادر است. این نوع آلرژی در 2 تا ۷ درصد نوزادان مشاهده میشود. این حساسیت معمولاً تا 3 سالگی از بین میرود. البته بعضی مواقع حساسیت به پروتئین شیر گاو تا سن ۶ یا ۸ سالگی نیز وجود دارد. عدم تحمل لاکتوز نباید با حساسیت به پروتئین شیر گاو اشتباه گرفته شود. عدم تحمل لاکتوز یک واکنش غیر ایمونولوژیک است و ممکن است به دلیل نقص آنزیمی ، عوامل دارویی و غیره ایجاد شود. سیستم ایمنی نوزادانی که به شیر حساسیت دارند ، واکنش منفی به پروتئینهای موجود در شیر گاو نشان میدهد. اگر نوزاد از شیر مادر تغذیه کند ، بروز حساسیت در نوزاد نشانه آلرژی به فرآوردههای لبنی مصرفی توسط مادر است. اما اگر نوزاد از فرمولا تغذیه می کند ، نشان دهنده حساسیت نوزاد به پروتئینهای شیر گاو است.
برخی علائم حساسیت به پروتئین شیر گاو عبارتند از :
استفراغ ، دل درد ، گریه مداوم و شدید ، بیقراری نوزاد به ویژه بعد از شیر خوردن ، اسهال ، مدفوع خونی ، عدم وزن گیری نوزاد ، کهیر ، سرفه کردن یا خس خس سینه.
درمان حساسیت به پروتئین شیر گاو
- در مواردی که در خانواده سابقه حساسیت به پروتئین شیر گاو وجود داشته باشد ، جهت پیشگیری از بروز حساسیت در نوزاد ، بجای فرمولای معمولی از فرمول مخصوص (HA; Hypo-Allergenic) استفاده می شود. در این فرمولا پروتئینهای موجود در آن بصورت نسبی هیدرولیز شده است.
- اگر در آزمایشات بالینی مشخص شود که نوزاد به پروتئین شیر گاو آلرژی (CMA; Cow’s Milk Allergy) دارد ، جهت درمان ، از فرمول رژیمی مخصوص که پروتئین های آن کاملاً هیدرولیز شده استفاده می شود.
- فرمولای رژیمی دیگری که برای درمان آلرژی به شیر گاو استفاده می شود ، فرمولای برپایه پروتئین سویا است. البته این محصول در صورت حساسیت به سویا توصیه نمیشود.
- اگر حساسیت نوزاد به شیر گاو خیلی زیاد باشد و نوزاد به پروتئین سویا نیز حساس باشد ، شیر خشک بر پایه آمینو اسید استفاده می شود. تقریباً تمام کودکان حساس به شیر گاو و سویا میتوانند این نوع فرمولای رژیمی را تحمل کنند.
- در صورتی که نوزاد از شیر مادر تغذیه می کند و علائم آلرژی در کودک مشاهده شود ، با حذف لبنیات از رژیم غذایی مادر می توان این مشکل را برطرف کرد.